Z myślą o potrzebach użytkowników – Biblioteka Uniwersytecka we Wrocławiu (dalej: BUWr) poszerzyła zakres swojej działalności i otworzyła Bibliotekę Cyfrową Uniwersytetu Wrocławskiego (dalej: BCUWr). Biblioteka ta została udostępniona użytkownikom 12 grudnia 2005 r. pod adresem: http://www.bibliotekacyfrowa.pl/. Stanowi ona nową platformę udostępniania i popularyzacji bogatych zasobów dziedzictwa kultury zawartych w zbiorach BUWr. W niedalekiej przyszłości ułatwi dostęp do poszukiwanych materiałów edukacyjnych, służąc wspieraniu procesów dydaktycznych na Uczelni. BCUWr zbudowana została na bazie systemu dLibra stworzonego i rozwijanego przez Poznańskie Centrum Superkomputerowo-Sieciowe – http://dlibra.psnc.pl/ i jest częścią polskiego systemu rozproszonych bibliotek cyfrowych. Skrócone opisy bibliograficzne zdigitalizowanych dokumentów są opracowywane według schematu Dublin Core kompatybilnego z formatem MARC21. Czytaj więcej…
14 października w Polskiej Akademii Umiejętności w Krakowie odbyło się sympozjum ?Zabezpieczanie, digitalizacja i udostępnianie materiałów fotograficznych w zbiorach archiwów, bibliotek i muzeów? zorganizowane przez Archiwum Państwowe w Krakowie w ramach programu SEPIA ? Safeguarding European Photographic Images for Access (Program ds. Ochrony i Udostępniania Europejskich Zbiorów Fotografii). Program został powołany w 1999 roku przez ECPA ? European Commission on Preservation and Access (Europejska Komisja Zabezpieczania i Dostępu do Zbiorów). Jego celem jest realizowanie działań związanych z konserwacją oraz digitalizacją zbiorów fotografii historycznych jak również zdefiniowanie roli nowych technologii w zarządzaniu tymi zbiorami. Szczegółowe informacje na temat programu można znaleźć na stronie http://www.knaw.nl/ecpa/sepia. Czytaj więcej…
O tym, że digitalizacja jest technologią, która zdecydowanie ułatwia korzystanie z różnych dokumentów oraz stanowi pewnego rodzaju formę zabezpieczania cennych zbiorów w archiwach i bibliotekach nie trzeba już chyba nikogo przekonywać. Samo słowo digitalizacja jest coraz bardziej popularne i coraz częściej używane w środowiskach archiwistów i bibliotekarzy. Wydaje mi się jednak, że jest ono stosowane zbyt ogólnie, jako pewnego rodzaju popularny slogan określający nowoczesne metody zarządzania dokumentami. W rzeczywistości proces, którego dotyczy jest jednym z etapów prac, jakie należy wykonać aby dany materiał mógł być sprawnie udostępniany w postaci cyfrowej np. na płytach CD lub w Internecie.
Celem niniejszego opracowania jest zaprezentowanie doświadczeń zdobytych w trakcie prac nad organizowaniem systemu udostępniania zbiorów specjalnych w formie elektronicznej w Bibliotece Uniwersyteckiej we Wrocławiu oraz zachęcenie osób zainteresowanych tym tematem do dyskusji. Gorąco polecam w tym miejscu forum dyskusyjne EBIBa oraz namawiam do brania udziału w dyskusjach. Czytaj więcej…
Reprografią zajmuję się zawodowo od 1995 roku, to znaczy od czasu, kiedy zostałem zatrudniony w Pracowni Reprograficznej Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu. Szczególnie interesuje mnie część reprografii dotycząca przetwarzania materiałów bibliotecznych i archiwalnych na postać cyfrową, czyli tak zwana digitalizacja oraz sposoby udostępniania różnego rodzaju dokumentów w formie elektronicznej. Temat ten staje się coraz bardziej popularny a zapotrzebowanie na tego typu usługi rośnie z dnia na dzień. Chętnie nawiążę znajomość z osobami, zainteresowanymi podobnymi zagadnieniami w celu wymiany doświadczeń i informacji lub zorganizowania jakiejś formy współpracy. Być może uda się uruchomić jakieś forum dyskusyjne poświęcone tej tematyce co znacznie ułatwiłoby wymianę doświadczeń.
Każdy, kto kiedykolwiek próbował skorzystać z jakichś materiałów w archiwach lub rękopisów czy starodruków w bibliotekach zetknął się z mikrofilmem albo mikrofiszami udostępnianymi w zastępstwie oryginałów. W wielu przypadkach jest to jedyny sposób na dotarcie do poszukiwanych treści ponieważ oryginały, często bezcenne nie mogą być udostępniane ze względu na ich bezpieczeństwo. Praca z tego typu materiałem jest jednak w znacznym stopniu uciążliwa, gdyż wymaga korzystania ze specjalnych czytników a strony, których odnalezienie wiąże się z przewinięciem wielu metrów filmu często można oglądać tylko w postaci negatywu (białe litery na czarnym tle).
Tak jak w wielu innych przypadkach i tutaj z pomocą przychodzą techniki komputerowe, a dokładniej digitalizacja (skanowanie) mikroform. Technologia ta umożliwia zapisanie treści mikrofilmów oraz mikrofisz na płytach CD i korzystanie z nich w zdecydowanie wygodniejszej i bardziej przystępnej formie. Czytaj więcej…
Skanowanie staje się obecnie coraz bardziej powszechną formą udostępniania, przekazywania oraz przechowywania różnego rodzaju dokumentów, grafik, ilustracji, zdjęć itp. Z technologii tej korzystamy, gdy chcemy przygotować materiały do publikacji, pracy dyplomowej, sprawozdania, czy strony internetowej. W związku z tym coraz częściej stajemy przed koniecznością złożenia zamówienia na skanowanie jakiegoś materiału w firmie czy instytucji świadczącej tego typu usługi. Podczas składania takiego zamówienia okazuje się, że musimy dokonać wyboru szeregu parametrów technicznych, mających wpływ na jakość, wielkość oraz cenę pliku, który otrzymamy. I tu często pojawia się problem, ponieważ nie jesteśmy pewni co tak naprawdę potrzebujemy.
Celem niniejszego opracowania jest przybliżenie zagadnień związanych ze skanowaniem osobom, które stykają się z tym tematem po raz pierwszy i nie bardzo wiedzą jak się w nim poruszać. Mam nadzieję, że zawarte tu informacje pomogą Państwu w pracy i umożliwią bardziej efektywne wykorzystanie technik komputerowych do własnych celów. Czytaj więcej…
