Tomasz.Kalota.pl

Cała strona

 
Przeszło 700 lat temu zostało zapisane pierwsze polskie zdanie, przytoczone w tytule niniejszego wpisu. Dzięki Księdze henrykowskiej jeden z najważniejszych śladów mowy polskiej przetrwał do XXI wieku, do czasów internetu i informacji cyfrowej. Za kolejne 700 lat, jakiś ówczesny bloger będzie mógł napisać:

(…) 700 lat temu dzięki Księgozbiorowi Wirtualnemu Federacji FIDES zostało uwolnione pierwsze polskie zdanie, które przeszło 700 lat wcześniej zostało zapisane w Księdze henrykowskiej (…)

Na stronie z aktualnościami Księgozbioru Wirtualnego FIDES czytamy:

(…) Pełny tytuł tego dokumentu brzmi: ?Liber fundationis claustri Sancte Marie Virginis in Henrichow? czyli Księga założenia klasztoru Najśw. Maryi Panny w Henrykowie. Słynne pierwsze zdanie w języku polskim ?day ut ia pobrusa, a ti poziwai?, co znaczy ?pozwól, ja będę mełł, a ty odpocznij? znajduje się na s. 24 Księgi, wiersz 9 od dołu. Ranga tego dokumentu jest nie do przecenienia, stąd myśl, aby dzięki technice cyfrowej udostępnić go wszystkim zainteresowanym. (…)

[singlepic id=94 w=300 h=200 float=left]Udostępnienie Księgi henrykowskiej całemu światu jest ważnym wydarzeniem, które ma szansę przyczynić się do upowszechniania informacji o naszym języku. Jest też świetnym przykładem symbiozy pomiędzy starą księgą a nowoczesnym przekazem informacji. Te dwa światy – sędziwej księgi i szczenięcego internetu – nie muszą ze sobą konkurować, wręcz przeciwnie, dzięki wzajemnemu współistnieniu mogą istnieć efektywniej. Internet dzięki księdze może przekazywać wartościową informację, natomiast księga dzięki internetowi może zaistnieć w zdecydowanie szerszym wymiarze. Personifikując te dwa podmioty można sobie dzisiaj wyobrazić sytuację, w której internet zwraca się z szacunkiem do księgi słowami zawartymi w pierwszym zapisanym polskim zdaniu ?pozwól, ja będę mełł, a ty odpocznij?.

Warto sobie w tym miejscu zadać pytanie: po co twórcy Księgi henrykowskiej ją pisali oraz o czym mogliby pomyśleć gdyby potrafili przewidzieć zaistnienie internetu po siedmiuset latach?

Od dzisiaj, czyli dokładnie cztery lata od dnia, w którym została uruchomiona Biblioteka Cyfrowa Uniwersytetu Wrocławskiego (12.12.2005), wszystkie publikacje dostępne w BCUWr można oglądać za pośrednictwem Europeany – Europejskiej Biblioteki Cyfrowej. Oznacza to, że wraz z innymi polskimi bibliotekami cyfrowymi należącymi do Federacji Bibliotek Cyfrowych BCUWr wypłynęła na głębię. Na dzień dzisiejszy (12.12.2009) w Europeanie są widoczne 23467 publikacje z BCUWr – 22456 tekstów, 996 obrazów i 15 filmów video. Oznacza to, że Uniwersytet Wrocławski zaakcentował swoją obecność 23467 razy na jednej z najbardziej popularnych w Europie platform internetowych, a liczba ta będzie ciągle rosła. Pojawił się więc nowy,  bardzo istotny kanał promocji i dystrybucji informacji o UWr oraz uczonych w nim pracujących.

Czytaj więcej…

W piosence „Gdzie są kwiaty z tamtych lat” Sława Przybylska wyśpiewuje słowa: kto wie, czy było tak?, którymi pozwoliłem sobie zatytułować niniejszy wpis na moim blogu. Zachęcam do przesłuchania tej piosenki, żeby wczuć się w problem który chcę poruszyć.

Czytaj więcej…

23 czerwca 2009 roku Biblioteka Uniwersytecka we Wrocławiu wspólnie z Poznańskim Centrum Superkomputerowo-Sieciowe organizują warsztaty dotyczące projektów ENRICH oraz EuropeanaLocal zatytułowane „Współtworzenie europejskiej, cyfrowej przestrzeni dziedzictwa kulturowego”. Warsztaty odbędą się we Wrocławiu na Wydziale Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego.

Szczegółowe informacje na temat wspomnianych projektów można znaleźć na stronach

• projekt ENRICH
• projekt EuropeanaLocal

Warsztaty skupią się na zaprezentowaniu w jaki sposób Biblioteka Uniwersytecka, bazując na systemie do budowy bibliotek cyfrowych dLibra, włączyła się w projekt oparty na alternatywnym oprogramowaniu i jakich modyfikacji to wymagało. Poruszona zostanie też kwestia włączania zbiorów cyfrowych w ogólnoeuropejską bibliotekę cyfrową Europeana.

Więcej informacji na stronie warsztatów ?

[singlepic id=36 w=100 h=240 float=left]11 lutego 2009r. w Bibliotece Cyfrowej Politechniki Warszawskiej została opublikowana książka Standardy w procesie digitalizacji obiektów dziedzictwa kulturowego. Polecam tę publikację wszystkim, którzy zajmują się digitalizacją w archiwach, bibliotekach i muzeach oraz zachęcam do dokładnego zapoznania się z poruszanymi w niej zagadnieniami.

http://bcpw.bg.pw.edu.pl/publication/1113 [1. Książka dostępna w Bibliotece cyfrowej Politechniki Warszawskiej]

Dr Grzegorz Płoszajski, pod którego redakcją publikacja powstała i który włożył najwięcej pracy w jej przygotowanie (za co bardzo dziękuję), w notatce dla EBIBu napisał: Czytaj więcej…

Od dnia 11 grudnia 2008 r. dostępna jest ankieta mająca zapewnić w przyszłości większą użyteczność zasobów polskich bibliotek cyfrowych. Twórcy polskich bibliotek cyfrowych chcą przy pomocy tej ankiety poznać preferencje czytelników dotyczące zawartości bibliotek cyfrowych oraz sposobów korzystania z nich.

Ankieta zawiera 19 pytań i składa się z dwóch części. Pierwsza dotyczy sposobów korzystania z biblioteki oraz preferencji czytelniczych. Część druga zawiera podstawowe pytania ułatwiające zdefiniowanie profilu użytkownika biblioteki cyfrowej. Odpowiedź na te pytania nie jest obowiązkowa. W razie potrzeby można wybrać więcej niż jedną odpowiedź lub ewentualnie nie udzielić odpowiedzi. Odpowiedź można też doprecyzować poprzez własne uwagi i spostrzeżenia.

Dane zebrane w wyniku tej ankiety, pomogą określić dalsze kierunki rozwoju polskich bibliotek cyfrowych i ich zasobów. Jeśli chcesz mieć wpływ na rozwój i kształt polskich bibliotek cyfrowych to zachęcam do wypełnienia ankiety oraz do przekazania niniejszej informacji, innym potencjalnie zainteresowanym, osobom.

W Gazecie Wyborczej ukazał się szokujący artykuł na temat stanu polskich zasobów cyfrowych dostępnych w Internecie, o zatrważającym tytule Europejska kultura w sieci, polska nie. Pojawił się on z okazji uruchomienia internetowej biblioteki europejskiej kultury – Europeany. O sukcesie Europeany możemy przeczytać w wiadomościach Onetu – „Sukces” UE okazał się ogromną porażką. Zatrważające w tym wszystkim jest to, że polskie media mało wiedzą o polskich bibliotekach cyfrowych, które działają już od kilku lat. Może to jest wina samych bibliotekarzy, bo zamiast zająć się piarem uporczywie skupiają się na powiększaniu polskiego zasobu cyfrowego. A możne trzeba nagle zamknąć wszystkie biblioteki cyfrowe i wtedy będzie to dla mediów bardziej spektakularne zjawisko niż otwarty i nieprzerwany dostęp do naszego dziedzictwa kulturowego dla każdego obywatela świata. Skoro największym sukcesem Europeany jest to, że nie działa to może trzeba iść tym tropem. Wszystkim zainteresowanym tym tematem polecam dyskusję na forum Biblioteka 2.0 w wątku – O czym myślą czytelnicy w Europie? oraz na forum EBIB w wątku Digitalizacja – interesujące przykłady i adresy.

31 października 2008 r. została zakończona realizacja projektu ?Ochrona europejskiego dziedzictwa kulturowego – digitalizacja i mikrofilmowanie wybranych niszczejących ze względu na zakwaszenie papieru gazet śląskich, ze zbiorów Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu?, który w dużej części dotowany był przez Fundację Bankową im. Leopolda Kronenberga. Lista zdigitalizowanych i udostępnionych online obiektów dostępna jest tutaj. Dodatkowe informacje na temat projektu można znaleźć na stronie – http://www.bu.uni.wroc.pl/obuwr/projekty.html oraz w artykule Tomasza Wysockiego zatytułowanym Śląskie archiwalia prasowe w internecie.

Opis każdej publikacji, stworzonej w ramach niniejszego projektu, został wzbogacony o dodatkowy atrybut „Sponsor digitalizacji”, w którym znajduje się informacja o instytucji wspierającej działania związane z zabezpieczaniem i popularyzowaniem cennych zbiorów Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu. Zastosowanie takiego rozwiązania pozwala organizatorowi biblioteki cyfrowej w bardzo konkretny sposób „odwdzięczyć się” sponsorowi za okazaną pomoc. Informacja zawarta w atrybucie „Sponsor digitalizacji” uzupełniona hiperlinkiem do strony sponsora może okazać się bardzo cennym narzędziem marketingowym, które zrekompensuje nakłady przekazane na digitalizację. Czytaj więcej…